جمعه بیست و هشتم مهر ۱۴۰۲
22:8

همزمان با روز «روستا و عشایر» پنجمین نمایشگاه توانمندی و عرضه محصولات روستایی با حضور بیش از یک هزار تولید کننده روستایی با قومیت های مختلف برگزار شد. در این نمایشگاه انواع فرش، پوشاک، مصنوعات چرمی، مبلمان، صنایع غذایی، کشاورزی و صنایع تبدیلی، خشکبار و ادویهجات، صنایع شیلاتی، گیاهان دارویی و زینتی، صنایع دستی، صنایع خلاق فرهنگی، گردشگری عرضه گردید. معرفی روستاهای گردشگری و ظرفیت های تاریخی و تفریحی روستاها با حضور روستاییان نیز در این نمایشگاه حضور داشتند. این نمایشگاه فرصتی برای معرفی محصولات و تولیدات روستاییان و عشایر کشور به عموم مردم است که در آن قابلیت فروش نیز به خریداران فراهم شده است.

این نمایشگاه در حالی برگزار شد که چهار سال از آخرین برگزاری آن (قبل از کرونا) می گذشت . غیر از حضور چشمگیر اقوام ایرانی و روستاهای برجسته از سراسر ایران اسلامی حضور خانواده ها ،جوانان و حتی سالمندان گرمی خاصی به آن داده بود .

بعد از چند سال شاهد بودیم که مردم لبخند زنان از غرفه ها و چادر ها بازدید میکردند و ضمن خرید محصولات روستایی از سوغات و غذا های محلی نیز تناول مینمودند .

در حیاط مصلای کافی بود شما قدمی بزنید و کل ایران را کنار هم همچون طیفی از مداد های رنگی و در چادرها و غرفه های فروش ببینید، بساط چای اتشی به راه بود و با خوردن آن چای آتشی دیشلمه حتی با لیوان کاغذی خستگی رو از تن جدا میکرد دود کباب تبریزی ، عطر برنج عشایر شیرازی ، بوی نان تنوری لرستان و ترکمن ها و شاهسون ها ، آش دوغ اردبیل ...و انواع خوراکی ها و سوغات هوش از سر آدمی میبرد....

آنچه که جلب توجه میکرد حضور گرم و مهربانانه اقوام ایرانی و خانواده ها به دور از بحث های رایج در کنار هم ساعاتی خوش و مفرح را ایجاد کرده بود، بهانه فقط دلگرمی، ایرانی بودن و عزت ایرانی بودن در کنار هم که در دلها جاری و در لبخند ها موج میزد،دیده می شد.

متاسفانه ضعف هایی نیز دربرگزاری این نمایشگاه قابل رویت بود که حس و حال و فضای روستا رادر بعضی از غرفه ها تبدیل به مرکز خرید مدرن کرده بود ،!!!

مشکلاتی از جمله : مکان مصلای تهران که مناسب برگزاری موسیقی، رقص و آواز محلی نیست و بعضاً با اجرای موسیقی محلی و استقبال مردم ،قطع می شد !!!!

همچنین هماهنگی مسولین با ارکان های مربوطه ، در پایین ترین سطح بود که موجبات ناراحتی مردم را فراهم کرده بود در چیدمان غرفه ها ،اجرای موسیقی های محلی، نبود پشتیبانی از برگزاری جشنواره مذکور، عدم تبلیغات گسترده ،محدودیت در معرفی کالا و معرفی کارآفرینان ...نیز از جمله مشکلات آن برشمرده می شد. در این هیاهو و فشار اقتصادی و دغدغه های مختلف که بسیاری از هموطنان عزیز درگیر آن هستند.





« همینکه خانواده ها و از جمله اقشار مختلف مردم در این جشنواره حضور یافتند و دلشان برای ساعاتی شاد گشت» و از فضای ترسیم شده تا حدودی بهره مند شدند جای تقدیر و تشکر از مسولین برگزاری از جمله وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی دارد . خدا قوت میگویم و امیدوارم با رفع موانع و مشکلات ،برگزاری بیشتر از این قبیل جشنوارهها را شاهد باشیم.
رضا عرب سرخی شهریور ۱۴۰۲